Dawno, dawno temu, kiedy TesTeq nie był jeszcze TesTeqiem, a epoka lamp elektronowych chyliła się ku upadkowi, nieistniejące już czasopismo „RAZEM” ogłosiło konkurs na najlepsze polskie programy dla mikrokomputera ZX Spectrum. W jury konkursu zasiadły sławy ówczesnego polskiego środowiska informatycznego.

Jako szczęśliwy posiadacz ZX Spectrum o pojemności pamięci RAM 48 kilobajtów i niestrudzony entuzjasta podejmowania wyzwań rzuciłem się do programowania. Postanowiłem napisać grę, która pomoże kandydatom na kierowców rozwiązywać „krzyżówki”, czyli pytania testowe związane z określaniem pierwszeństwa przejazdu na skrzyżowaniach. Zadanie gracza polegało na przemierzeniu miasta wypełnionego różnorodnymi skrzyżowaniami, na których pojawiały się inne samochody, tramwaje i pojazdy uprzywilejowane. Ze względu na skromne możliwości graficzne i niewielką pojemność pamięci ZX Spectrum musiałem opracować specjalne algorytmy kompresji danych i budowania wyglądu skrzyżowań w czasie rzeczywistym z elementów semigraficznych, które sam zaprojektowałem. Ta część pracy sprawiła mi największą satysfakcję.

29 czerwca 1986 roku tygodnik „RAZEM” opublikował wyniki konkursu:

Zająłem ex aequo pierwsze miejsce! I dostałem w nagrodę magnetofon kasetowy MK 232 (tu wyjaśnienie: oprogramowanie było wgrywane do ZX Spectrum z kaset magnetofonowych, więc magnetofon kasetowy stanowił cenne wyposażenie każdego „spektrumowca”).

Dodatkową nagrodą było oficjalne wydanie zwycięskich programów na kasetach pod egidą czasopisma „KOMPUTER”. Wynagrodzenie za 2000 sprzedanych kaset to pierwsze prawdziwe pieniądze, które samodzielnie zarobiłem w branży informatycznej.

Ten – w gruncie rzeczy – niszowy sukces dał mi poczucie własnej wartości i skłonił do podejmowania kolejnych wyzwań. Ponadto przekonałem się, że:

Musisz się pokazać, żeby cię zauważyli!

• x-raptularz