Nie masz czasu czytać tego wpisu? To go posłuchaj! Tutaj albo w postaci podcastu Biznesu Bez Stresu dostępnego we wszystkich rozgłośniach od Apple po Spotify i YouTube!

Kiedy dwa miesiące temu pisałem bardzo ważny artykuł „Nie podążaj za swoją pasją!”, nie wiedziałem, że jestem absurdystą. W ogóle nie wiedziałem, że istnieje coś takiego jak absurdyzm. Dopiero niedawno usłyszałem o tym kierunku filozoficznym i okazało się, że podsuwa on bardzo zgrabne wytłumaczenie, dlaczego ludzkie poszukiwanie sensu życia jest skazane na porażkę.

Człowiek od zarania dziejów, czyli od momentu, kiedy zdobył zdolność abstrakcyjnego myślenia, zaczął zastanawiać się nad sensem własnego losu i tego wszystkiego, co go otacza. Każde wyjaśnienie, które przychodziło mu do głowy było zarazem bardzo dobre i bardzo złe. Bardzo dobre, bo dawało ukojenie i nadzieję na przyszłość, i bardzo złe, bo tak naprawdę nic nie wyjaśniało i w ostatecznym rozrachunku zawodziło.

Przeszukałem internet i znalazłem zestawienie odpowiedzi (*), jakie różne kierunki filozoficzne dają na pytanie: „Jaki jest sens życia?”:

• „Troszcz się o Naturę!” – panteizm.
• „Postępuj zgodnie z wolą Boga!” – teizm.
• „Podążaj drogą (ale nikt nie wie, dokąd ona prowadzi)!” – taoizm.
• „Zaakceptuj, że wszystko jest z góry ustalone!” – determinizm.
• „Wypełniaj swoje powinności wobec bliźnich!” – konfucjanizm.
• „Kochaj wszystkich jednakowo!” – motizm.
• „Skoro tylko ty istniejesz, to sam wiesz!” – solipsyzm.
• „Bądź samowystarczalny!” – cynizm.
• „Sprawiaj sobie przyjemności!” – hedonizm.
• „Zdobywaj wiedzę!” – platonizm.
• „Zdobywaj praktyczne umiejętności!” – legizm.
• „Ograniczaj swoje cierpienie!” – epikureizm.
• „Zadawanie tego pytania wprowadza tylko zamieszanie!” – kwietyzm.
• „Bądź dobrym człowiekiem!” – arystotelizm.
• „Nie ulegaj emocjom i posługuj się rozsądkiem w dążeniu do perfekcji!” – stoicyzm.
• „Działaj we własnym interesie i ku dobru wspólnemu!” – humanizm.
• „Każdy ma swój sens życia!” – subiektywizm.
• „Broń wolności jednostki!” – liberalizm.
• „Postępuj tak, jak chciałbyś, żeby postępowali inni!” – kantyzm.
• „Rób, co chcesz, życie nie ma sensu!” – nihilizm.
• „Przynoś ludziom więcej wartości!” – pragmatyzm.
• „Życie nie ma sensu, dopóki mu go nie nadasz!” – pozytywizm logiczny.
• „Decyduj i bądź dobrej myśli!” – egzystencjalizm.
• „Przestań szukać sensu i po prostu żyj!” – absurdyzm.

Dlaczego uważam, że jestem absurdystą? Co prawda w artykule „Nie podążaj za swoją pasją!” namawiam do porzucenia poszukiwań sensu życia na rzecz jego samodzielnego tworzenia – tak jak nakazuje to pozytywizm logiczny, ale bardziej przemawia do mnie idea Absurdu.

Czym jest Absurd?

Absurd to podstawowa sprzeczność między bezsensownością wszechświata a ludzkim poszukiwaniem sensu. Absurdyści akceptują istnienie tej sprzeczności i nie szukają sensu swojego istnienia, bo nie ma czego szukać. W ten sposób uwalniają się od presji i mogą po prostu żyć.

W dzisiejszych czasach pomieszania z poplątaniem takie podejście wydaje mi się najbardziej bezstresowe.

A ty? Czy też zostaniesz absurdystą?

(*) zestawienie sporządziła Anna Vital: „The Meaning of Life According to Different Philosophies”.

• podcast