W ramach kontynuacji Czarnego Tygodnia Czarny Wtorek upłynie nam pod znakiem czarno-gorzkiego humoru. Oto rasistowskie dowcipy i anegdoty, które wynotowałem z książki „Sprzedawczyk” Paula Beatty’ego:

Wsiur Bubba, czarnuch i Meksykanin siedzą na przystanku autobusowym, kiedy nagle BUM!, dym i ni stąd, ni zowąd pojawia się dżin. „Każdy z was ma jedno życzenie”, mówi dżin, poprawiając turban i rubinowe pierścienie na palcach. Czarnuch mówi: „Chciałbym, żeby wszyscy czarni, moi bracia i siostry, byli w Afryce, gdzie ziemia nas wyżywi i wszyscy Afrykanie będziemy żyć w dobrobycie”. Dżin robi ruch dłonią i BUM!, wszyscy czarni znikają z Ameryki i pojawiają się w Afryce. Na to Meksykanin mówi: „Órale, to mi się podoba. Chcę, żeby wszyscy moi compatriotas byli w Me-hi-ko, gdzie będziemy dobrze żyli, pijąc morze wspaniałej tequili”. BUM! Wszyscy trafiają do Meksyku i znikają z Ameryki. Wtedy dżin odwraca się do wsiura Bubby i pyta: „A ty czego byś chciał, sahib? Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem”. Bubba patrzy na dżina i mówi: „Czyli że wszyscy Meksykańcy są w Meksyku, a wszystkie czarnuchy w Afryce?”.

„Tak, sahib”.

„Gorąco jest, cola raz”.

[Paul Beatty, „Sprzedawczyk”, s. 209-210]

Czarny chłopiec obserwuje w kuchni matkę, która przygotowuje pieczonego kurczaka. Widzi mąkę, obsypuje sobie nią twarz. „Patrz, mamuśka – mówi – jestem biały!” „Coś ty powiedział?”, pyta mama, a chłopiec na to: „Patrz, jestem biały!”. JEB! Mama wybija mu ten idiotyzm ze łba. „Nigdy więcej tego nie mów!”, mówi, po czym każe mu iść do ojca i przyznać się, co powiedział. Chłopiec ryczy jak ranny łoś, idzie do ojca. „Co się stało synu?” „Ma… ma… mama mnie zbiła!” „Czemu, synu?”, pyta ojciec. „Bo… bo… bo powiedziałem, że jestem biały”. „Co?” PIERDUT! Ojciec przywala mu nawet mocniej niż matka. „Teraz idź do babci i powiedz jej, co zrobiłeś! Ona ci pokaże!” Chłopiec beczy, trzęsie się, nie wie, o co chodzi. Idzie do babci. „Co się stało kochanie?”, pyta, a chłopiec odpowiada: „Przy… przy… przywalili mi”. „Dlaczego, kochanie? Czemu to zrobili?” Opowiada jej całą historię i kiedy dociera do końca, SRU! Babunia przypieprza mu tak mocno, że prawie pada na ziemię. „Nigdy więcej tego nie mów”, oświadcza. „Czego się nauczyłeś?” Chłopiec masuje obolały policzek i mówi: „Że jestem biały dopiero od dziesięciu minut i już was nienawidzę, pieprzone czarnuchy!”.

[Paul Beatty, „Sprzedawczyk”, s. 220-221]

Opcje czystości rasowej:

Zwykła białość:

• Kredyt zaufania.
• Wyższa średnia długość życia.
• Niższa składka ubezpieczenia zdrowotnego.

Białość deluxe:

• Zwykła białość plus:
• Policja poucza, a nie zatrzymuje.
• Przyzwoite miejsca na koncertach i wydarzeniach sportowych.
• Świat kręci się wokół ciebie i twoich problemów.

Białość superdeluxe:

• Białość deluxe plus:
• Coroczne premie w pracy.
• Służba wojskowa jest dla przegrywów.
• Gwarantowany wstęp na każdy uniwersytet.
• Terapeuci, którzy słuchają.
• Łódki, których nigdy się nie używa.
• Wszystkie wady i występki nazywa się „fazami”.
• Zerowa odpowiedzialność za zadrapania, wgniecenia i obiekty pozostawione w podświadomości.

[Paul Beatty, „Sprzedawczyk”, s. 261-262]

Pamiętaj o czterech krokach do uniewinnienia:

1. Nic nie mów, do cholery!
2. Nie uciekaj!
3. Nie utrudniaj aresztowania!
4. Nic nie mów, do cholery!

[Paul Beatty, „Sprzedawczyk”, s. 305]

• a-propos