Pan poseł Stanisław Tyszka stwierdził ostatnio na Twitterze: „Gdy atakują mnie jednocześnie cudowni chłopcy z PO i PiSu, to wiem, że jestem na dobrej drodze”. Pozwoliłem sobie skomentować to oświadczenie następująco:

„Ryzykowne: wyznaczać swój kurs, na podstawie kompasów pożyczonych od konkurentów, których uważa się za błądzących…”

W polityce zapanowała ostatnio ciekawa moda na argumentację polegającą na uzasadnianiu słuszności własnego stanowiska tym, że jest ono odmienne od poglądów adwersarzy.

Na przykład: jeśli uważam, że jest upał, a mój przeciwnik twierdzi, że panuje mróz, to na pewno mam rację! Wkładam więc kąpielówki i biegam boso po śniegu…

Oczywiście politycy mogą sobie tak dokazywać, ponieważ prawie nikt już nie bierze ich słów na poważnie. To, co dziś z namaszczeniem deklarują, jutro okazuje się nieaktualną błahostką.

Natomiast w biznesie podglądanie wskazań kompasów konkurentów bywa pożyteczne, ale na pewno nie po to, żeby robić im na przekór albo utwierdzać się w przekonaniu o słuszności własnego, odmiennego kursu.

Jeśli wydaje ci się, że konkurent idzie w innym kierunku niż ty, zastanów się:

• Czy nie jest to tylko złudzenie?
• Czy jesteś pewien, że zmierza gdzie indziej?
• Czy przypadkiem nie wprowadza cię świadomie w błąd?
• Czy się myli? A może ma rację?
• W którą stronę byś się udał, gdyby go tu nie było?

Jeszcze chyba nikomu w historii ludzkości robienie na przekór innym nie przyniosło długofalowych korzyści. Liczy się tylko zdrowy rozsądek i zimna kalkulacja. A także, niestety, wprowadzanie bliźnich w błąd.

Rozsądek i kalkulację zalecam każdemu, zmyłek niegodnych Winnetou nie stosuję.

• a-propos