W poprzednim wpisie uraczyłem was cytatami z książki Stevena Pressfielda „Do the Work”. Dziś czas na „Turning Pro”:

Czasami, gdy przeraża nas podążanie za swoim prawdziwym powołaniem, zwracamy się w kierunku powołania zastępczego. Ta zastępcza kariera stanowi namiastkę tego, co prawdziwe. Jej kształt jest trudny do odróżnienia, a kontury zwodniczo podobne. Ale zastępcza kariera nie pociąga za sobą żadnego ryzyka. Jeśli poniesiemy porażkę, konsekwencje nie mają dla nas żadnego znaczenia.

Czy twoja kariera jest tylko namiastką?

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 228]

Różnica pomiędzy amatorem a profesjonalistą polega na nawykach. Amator ma amatorskie nawyki, profesjonalista – profesjonalne.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 318]

Uzależnienia zastępują nasze powołanie. Ulegamy im zamiast pielęgnować powołanie. Dlaczego? Ponieważ podążanie za swoim powołaniem wymaga pracy. Jest trudne i bolesne. Wymaga wystawienia się na cierpienia związane z wysiłkiem, ryzykiem i obnażeniem się.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 356]

Byliśmy amatorami żyjącymi w przeszłości lub marzącymi o przyszłości, lecz całkowicie zaniedbującymi wykonywanie – tu i teraz – pracy niezbędnej do posuwania spraw naprzód.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 369]

Życie, które nazywamy „normalnym”, wcale normalne nie jest. Mąż lub żona, dzieci, kredyt hipoteczny, praca na etacie… Kto powiedział, że to jest życie? Co jest takiego wspaniałego w spędzaniu czasu w fabryce albo w biurowej klitce?

Ty i ja, artyści i przedsiębiorcy, żyjemy życiem bliższym naturalnemu, jeśli mnie o to pytasz.

Wędrujemy jak inne stworzenia. Podążamy za swoją Muzą, niczym za słońcem. Gdy zbierzemy plon, pakujemy się i ruszamy w drogę ku nowym wyzwaniom.

Nie jest to złe życie.

Jest samotne. Twarde. Nie dla każdego. Ale, tak jak życie wędrowca, ma swoje zalety.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 494]

Rozpraszanie się może z pozoru wyglądać niewinnie. Jak możemy sobie szkodzić, bawiąc się, flirtując albo ciesząc się owocami wielkiego, wspaniałego świata?

Ale tymczasem nasze życia spływają do kanalizacji, banał za banałem, błahostka za błahostką, w porcjach po 140 znaków.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 535]

Występuje zasadnicza różnica pomiędzy porażką, która jest naturalnym i normalnym elementem życia, a uzależnieniem od porażek.

Gdy jesteśmy uzależnieni od porażek, przynoszą nam one satysfakcję. Za każdym razem, gdy przegramy, w głębi serca czujemy ulgę.

Istnieje coś takiego jak „urok porażki” eksploatowany przez wieki przez przymierających głodem poetów, romantycznych samobójców i inne zagubione na własne życzenie dusze. Ten urok odczynia porażkę i przemienia ją w „sukces”.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 543]

Strach jest podstawowym kolorem wewnętrznego świata amatora. Strach przed porażką, strach przed sukcesem, strach przed wygłupieniem się, strach przed niespełnieniem oczekiwań lub ich przekroczeniem, strach przed biedą, strach przed samotnością, strach przed śmiercią.

Jednak główną rzeczą, której boimy się jako amatorzy, jest wykluczenie z naszego plemienia: gangu, paczki, mamy i taty, rodziny, narodu, rasy, religii.

Amator obawia się, że kiedy stanie się profesjonalistą i podąży za swoim powołaniem, będzie musiał zmierzyć się z tym, kim naprawdę jest i czego może dokonać.

Amator jest przerażony, że jego plemię, ujrzawszy kim naprawdę jest, wyrzuci go za drzwi na mróz, żeby umarł w samotności.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 709]

Profesjonalista jest tak samo przerażony jak amator. W gruncie rzeczy, może nawet bardziej, ponieważ znacznie dotkliwiej wie, kim jest i jak wygląda jego wewnętrzny wszechświat.

Różnica polega na tym, co robi w obliczu stającego przed nim strachu.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 720]

Amator jest narcyzem. Widzi świat hierarchicznie. Wciąż porównuje się z innymi, nadymając się, gdy mu się powodzi, i popadając w desperacki niepokój, gdy jego gwiazda gaśnie.

(…)

Amator ściga się z innymi i wierzy, że nie może zwyciężyć, jeśli jego konkurent nie poniesie porażki.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 727]

Amator wierzy, że przed przystąpieniem do działania musi otrzymać zgodę od jakiejś Wszechmocnej Instancji: kochanka lub małżonka, rodzica, szefa lub innego autorytetu.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 785]

Kiedy stajemy się profesjonalistami, przestajemy uciekać od naszych strachów. Zatrzymujemy się, odwracamy i stawiamy im czoło.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 885]

Amator ćwierka na Twitterze. Profesjonalista pracuje.

[Steven Pressfield, „Turning Pro”, Kindle loc. 1078]

• x-lektury