Właśnie odbywa się szkolenie dla grupy menedżerów średniego szczebla.
Prowadzący skutecznie skupia uwagę uczestników, sprawnie omawiając kolejne zagadnienia.
W pewnym momencie na scenie pojawiają się dwie młode, zgrabne asystentki, które rozpościerają duże, białe prześcieradło. Ze środka tej nieskazitelnie czystej kurtyny bezwstydnie łypie na widzów nieregularna, niebieska plama.
Asystentki zwijają prześcieradło i wychodzą, a prowadzący zadaje menedżerom następujące zadanie:
„Napiszcie na kartce, co przed chwilą zobaczyliście. Nie rozpisujcie się. Wystarczy jedno zdanie lub nawet jedno słowo.”
Wyniki tego eksperymentu są zawsze takie same. Przytłaczająca większość uczestników widzi plamę. Tylko nieliczni pamiętają o prześcieradle, a o asystentkach nie wspomina praktycznie nikt.
A ty?
Co widzisz wokół siebie?
Czy tylko plamy, niedoskonałości i skrzypiącą rzeczywistość?
Popatrz uważniej!
Czy dostrzegasz teraz biel prześcieradła, jego wielkość i to, że nie jest dziurawe?
A ludzie?
Czy potrafisz zauważyć swoich współpracowników, szefów i podwładnych?
Warto zobaczyć to, co tak łatwo umyka i wydaje się być tylko tłem, a w istocie stanowi sedno sprawy!