We wrześniu 1995 roku władze stanu Montana powróciły do obowiązującego przed 1975 rokiem ograniczenia prędkości na autostradach do wartości określanej jako „rozsądna i rozważna”. Tak jak na autostradach niemieckich, gdzie ograniczenia nie są wyrażone liczbami, ale płynnością ruchu odczuwaną w danych warunkach przez kierowców jako bezpieczna. Przez następne pięć lat, kiedy na autostradach poza terenami zabudowanymi nie obowiązywało żadne ograniczenie prędkości, w Montanie zanotowano najmniejszą od 25 lat liczbę śmiertelnych ofiar wypadków. Jednak w tym samym czasie policja stanowa postanowiła zastosować własną, niezgodną z intencjami ustawodawców, interpretację tego standardu, wyznaczając maksymalną dozwoloną prędkość równą 80-90 mil na godzinę. Podczas postępowania sądowego dotyczącego wystawionego przez policję mandatu Sąd Najwyższy stanu Montana zakwestionował przepis ograniczający prędkość do wartości „rozsądna i rozważna” jako niezgodny z konstytucją ze względu na niejednoznaczność i nieokreśloność. W związku z tym w 2000 roku władze stanowe przywróciły obowiązywanie Narodowego Ograniczenia Prędkości Maksymalnej i już w tym samym roku zanotowano wzrost liczby śmiertelnych ofiar wypadków o 111 procent. Przez następne dwa lata pobite zostały wszelkie dotychczasowe rekordy w tym zakresie.
Matthew E. May „In Pursuit of Elegance” (66)
BIZNES BEZ STRESU 