Przeczytawszy książkę Toma Vanderbilta „Traffic. Why We Drive the Way We Do (and What It Says About Us)”, podrzucam wam kilka ciekawych cytatów. Tak jak cała książka, nie są one zbyt odkrywcze. W gruncie rzeczy potwierdzają to, co wiadomo o naturze ludzkiej już od dawna.
Przeciętny Amerykanin spędza rocznie (dane z 2005 roku) 32 godziny w korku. W 1969 roku prawie połowa amerykańskich dzieci chodziła pieszo lub jeździła na rowerze do szkoły. Obecnie jest to tylko 16%. Od 1977 roku do 1995 liczba spraw załatwianych przez ludzi na piechotę spadła prawie o połowę. Tendencja ta zaowocowała pojawieniem się następującego dowcipu: W Ameryce pieszy to osoba, która właśnie zaparkowała swój samochód. (16)
W rozlicznych badaniach, począwszy od Stanów Zjednoczonych, przez Francję, po Nową Zelandię, gdy grupa kierowców była pytana, jak oceniają swoje umiejętności w stosunku do średniej, zdecydowana większość konsekwentnie odpowiadała, że są od tej średniej lepsi. To oczywiście jest statystycznie niemożliwe i brzmi, jak skecz z Monty Pythona „Wszyscy jesteśmy powyżej średniej!”. (60)
Gdy spotykamy się na drodze z negatywną oceną naszych kwalifikacji, staramy się znaleźć jakieś wytłumaczenie lub szybko zapomnieć o incydencie. Mandat z ochotą przypisujemy normom, które „musi wyrobić” policjant z drogówki; obtrąbienie przez innych staje się powodem do złości, a nie wstydu lub skruchy; wypadek zaś, to czysty zbieg niekorzystnych okoliczności. (62)
„Według mojego najgłębszego przekonania, wynikającego z prawie 40 lat badania tego zagadnienia, ludzie w ogóle nie potrafią działać wielozadaniowo,” powiedział mi Kantowitz. „To tylko pozory. Tak jak i szybkie czytanie. Masz wrażenie, że mkniesz przez tekst, ale przestajesz rozumieć, co czytasz. Możemy skutecznie tworzyć iluzję wielozadaniowości w prostych przypadkach, ale w ogólności nie jesteśmy do niej zdolni.” (77)
Czynniki rozpraszające uwagę w samochodzie zostały skrupulatnie zbadane przez naukowców. Wiemy, że przeciętny kierowca poprawia ustawienia radia 7.4 raza na godzinę, zajmuje się dziećmi 8.1 raza na godzinę i szuka czegoś (okularów przeciwsłonecznych, cukierków miętowych lub pieniędzy) 10.8 raza na godzinę. Ponadto zmierzono, jak wiele razy i na jak długo, prowadząc, przestajemy patrzeć na drogę. Generalnie przeciętny kierowca nie patrzy na drogę przez 0.06 sekundy co 3.4 sekundy. „Średnio, dostrajanie radia wymaga siedmiu takich spojrzeń, plus-minus trzy,” twierdzi Linda Angell, badaczka bezpieczeństwa w firmie General Motors. (78)
„Powszechnie przyjmuje się, że najpierw obserwujemy świat, a potem interpretujemy to, co zobaczyliśmy,” powiedział Most. „Nasze badania pokazują, że to, co myślisz, wyprzedza postrzeganie i wpływa na to, co widzisz. Nasze oczekiwania i wiedza o obserwowanej scenie wpływa na to, co w niej dostrzegamy. (83-84)
BIZNES BEZ STRESU 