W 1999 roku Alfie Kohn opublikował ważną książkę „Punished by Rewards”, w której zwrócił uwagę na fakt, iż wszystkie systemy motywacyjne odwracają uwagę pracowników od nieodłącznego sensu, celu, spełnienia i radości towarzyszących aktywności. Płacąc komuś za zrobienie czegoś (lub skupiając jego uwagę na płacy jako głównym czynniku motywującym do pracy), mówisz mu: „Nie angażuj się w to przedsięwzięcie, ponieważ nie ma ono dla ciebie głębszego znaczenia i sensu. Daruj sobie. Zrób to dla pieniędzy.”
[…]
Kohn opisuje ciekawy eksperyment spoza obszaru biznesu. Wzięły w nim udział dwie grupy dzieci, które dostały zabawki do zabawy. Pierwsza grupa po prostu bawiła się zabawkami, natomiast drugą grupę zachęcano do zabawy za pomocą lodów, cukierków i innych łakoci. Po pewnym czasie zaprzestano rozdawania dodatkowych nagród. Dzieci z pierwszej grupy kontynuowały zabawę, podczas gdy dzieci z drugiej grupy przestały bawić się zabawkami, ponieważ ich uwaga była skupiona na nagrodach, a nie na zabawie.
David Maister „Strategy and the Fat Smoker” (110-111)