Rasowy inżynier to artysta. Misją jego życia jest nadawanie niedoskonałej rzeczywistości doskonałego kształtu. Tworzenie rzeczy perfekcyjnych z zapierającą dech w piersi wytrwałością. I z tego powodu większość dobrych inżynierów nie potrafi stać się dobrymi biznesmenami. Choć zdarzają się wyjątki.

Taką niezwykłą krzyżówką genialnego inżyniera i biznesmena okazał się Bill Gates. Jako programista znacznie przewyższał umiejętnościami swoich kolegów, a jako biznesmen zdominował rynek oprogramowania dla komputerów osobistych i zapanował nad błyskawicznym rozwojem Microsoftu. Podobny sukces odnosi teraz Mark Zuckerberg.

Natomiast dwóm założycielom Apple brakowało takiej wszechstronności. Znakomity inżynier Steve Wozniak czuł się źle w świecie konkurencji, marketingu i zarządzania. Natomiast Steve Jobs był dość przeciętnym inżynierem, który z wiekiem awansował do biznesowej pierwszej ligi.

Nieco upraszczając, można powiedzieć, że rasowy inżynier cechuje się dwiema wspaniałymi zaletami:

1. Jest wytrwały w dążeniu do celu, a więc teoretycznie mógłby z powodzeniem konstruować przedsiębiorstwa.
2. Ma nieprzeciętnie precyzyjny umysł, który pozwalałby mu rozumieć fizykę i chemię biznesu.

Niestety trapią go również dwie poważne wady:

1. Jest perfekcjonistą, przez co rzadko można go przyłapać na stwierdzeniu, że zaprojektowane przez niego urządzenie jest już gotowe do sprzedaży (na przykład usiłuje wycisnąć z układu elektronicznego tytułowy dodatkowy decybel stosunku sygnału do szumu, mimo że już dawno zostały przekroczone parametry, których oczekuje klient).
2. Jest perfekcjonistą w stosunku do ludzi, przez co – nawet jeśli tego nie okazuje – do białej gorączki doprowadza go fakt, że umysły innych ludzi pracują wolniej, zawodniej i nierzadko całkiem nielogicznie.

Z tego powodu większości rasowych inżynierów nie należy uszczęśliwiać stanowiskami kierowniczymi. Jeśli jesteś menedżerem takiego potencjalnego kandydata do awansu, to:

• jeśli inżynier ten nie ma ambicji kierowniczych, zapewnij mu możliwość rozwoju eksperckiego w jego specjalistycznej dziedzinie i odpowiednio wynagradzaj jego rosnącą wartość dla firmy;
• jeśli inżynier ten przejawia ambicje kierownicze, doświadczalnie sprawdź, czy jest Billem Gatesem. Wybierz się na minimum trzytygodniowy urlop i wyznacz go na swojego zastępcę. Po powrocie uczciwie z nim porozmawiaj, czy to było to, o co mu chodzi w życiu zawodowym. Porozmawiaj też z innymi członkami zespołu, którzy podczas twojej nieobecności odczuwali skutki jego działalności. Jeśli się sprawdził, awansuj go, jeśli nie, zapewnij mu możliwość rozwoju eksperckiego w jego specjalistycznej dziedzinie.

Pamiętaj: to, że ktoś jest mistrzem oscyloskopu albo rozumie, jak działa blockchain, nie oznacza, że stanie się skutecznym menedżerem. Jak mówi znane powiedzenie:

„Po awansie dobrego inżyniera na stanowisko kierownicze, firma z reguły traci dobrego inżyniera, a zyskuje kiepskiego kierownika.”

A decybel?

Co zrobić z rasowym inżynierem, który dąży do perfekcji zamiast do sprzedaży?

Najdelikatniej, jak tylko potrafisz, powiedz mu, że dodatkowy decybel stosunku sygnału do szumu jest niezwykle ważny i że trzeba będzie ten problem rozwiązać… w następnej wersji waszego wspaniałego produktu. A w tej chwili wszyscy powinniście się skupić na zamknięciu i dostarczeniu klientowi wersji 1.0.

• a-propos