W języku polskim wyróżniamy:
- czasowniki niedokonane, które mówią o tym, że coś się działo, dzieje lub będzie się działo, ale nie wiadomo, czy się zakończyło lub czy się kiedyś zakończy (na przykład: „pisałem”, „piszę”, „będę pisał”);
- czasowniki dokonane, które informują o tym, że dana czynność została lub zostanie zakończona (na przykład: „napisałem”, „napiszę”).
Językoznawcy mówią, że jest to aspekt czasownika, który sygnalizuje relację między momentem mówienia a momentem zakończenia tego, o czym jest mowa.
Dzięki wspaniałej literówce popełnionej przez użytkownika Twittera o identyfikatorze @ZbigSiedlewski, mam przyjemność ogłosić wprowadzenie do języka polskiego trzeciego aspektu czasowników. Od dziś, oprócz czasowników niedokonanych i dokonanych, możemy stosować czasowniki niepokonane!
Czasowniki niepokonane są konstrukcją językową sygnalizującą, że wypowiadający je człowiek ma niezłomną determinację, żeby czynność niedokonaną przemienić w pozytywnie dokonaną. Na przykład wersja niepokonana czasownika „pisać/napisać” może brzmieć tak: „piszę, żeby napisać!”. Inne przykłady to: „uczę się, żeby umieć!”, „pracuję, żeby było zrobione!”. Takie sformułowanie swoich zamiarów wyraża zupełnie inną postawę od jakże częstego podejścia polegającego na akcentowaniu własnego wysiłku, a nie pozytywnego efektu będącego jego wynikiem.
Od dziś stosuj czasowniki niepokonane, żeby osiągać to, czego pragniesz, a nie tylko przygotowywać sobie alibi na wypadek niepowodzenia.
BIZNES BEZ STRESU 