Lubię bajki Neila Gaimana. Kiedyś zachwyciła mnie cieniutka książeczka „Wilki w ścianach”. Rewelacyjna!

Teraz, pod wpływem rekomendacji Tima Ferrissa, przeczytałem „Księgę cmentarną”. Warto było. Dlaczego? Ponieważ fantastyczny świat kreowany przez Gaimana jest lekki i pełen dystansu, a nie nabzdyczony i pretensjonalny, jak wiele innych „dzieł” tego gatunku.

Nie napiszę, o czym dokładnie jest ta książka, ale zaczyna się od dramatycznych wydarzeń i morderstwa, a potem napięcie powoli rośnie aż do dramatycznego finału! ;-)

A oto kilka cytatów, które chciałbym zachować w pamięci po przeczytaniu „Księgi cmentarnej”:

#NieUcieknieszPrzedSobą

– (…) I zawsze znajdą się tacy, którzy uważają, że ich życie stało się tak nieznośne, że najlepiej przyśpieszyć przejście na inny poziom istnienia.

– To znaczy, zabijają się? – domyślił się Nik. Miał jakieś osiem lat, zachłannie chłonął wiedzę, często zadawał pytania i nie był głupi.

– Owszem.

– I to się sprawdza? Po śmierci są szczęśliwsi?

Silas uśmiechnął się tak szeroko, że odsłonił kły.

– Czasami. Zazwyczaj nie. Zupełnie jak ludzie, którzy wierzą, że będą szczęśliwi, jeśli przeprowadzą się w jakieś inne miejsce, lecz przekonują się, że to tak nie działa. Gdziekolwiek się udasz, zabierasz tam siebie, jeśli rozumiesz, co mam na myśli.

[Neil Gaiman, „Księga cmentarna”, s. 75-76]

#Potencjał

– I co z tego? To tylko śmierć. No wiesz, wszyscy moi najlepsi przyjaciele są martwi.

– Tak. – Silas się zawahał. – Istotnie. I w większości pokończyli już to, co mieli do zrobienia na tym świecie. Ale ty nie, ty jesteś żywy, Nik. To znaczy, że masz nieskończony potencjał, możesz zrobić, co tylko zechcesz, stworzyć, co zechcesz, marzyć, o czym zechcesz. Jeśli zmienisz świat, świat się zmieni. Potencjał. Gdy umrzesz, to wszystko przeminie. Dobiegnie końca. Stworzysz już wszystko, co miałeś stworzyć, wyśnisz swój sen, zapiszesz swoje imię.

[Neil Gaiman, „Księga cmentarna”, s. 130]

#Kraków

W Krakowie na Wzgórzu Wawelskim jest jaskinia zwana Smoczą Jamą, na pamiątkę od dawna nieżyjącego smoka. Wiedzą o niej turyści. Są też jaskinie poniżej, o których turyści już nie wiedzą i których nie odwiedzają. Ciągną się bardzo daleko i są zamieszkane.

[Neil Gaiman, „Księga cmentarna”, s. 174]

#Zapomnienie

Ludzie chcą zapominać o tym, co niemożliwe. Dzięki temu ich świat staje się bezpieczniejszy.

[Neil Gaiman, „Księga cmentarna”, s. 213]

• x-lektury