Steve Jobs wielkim przedsiębiorcą był.

Dlaczego?

Myślę, że dzięki swojej kapryśnej, ale bezkompromisowej determinacji. Po prostu wyciskał z rzeczywistości to, co chciał, nie bacząc na potrzeby i uczucia współpracowników. Czy to moralne? Może i nie, ale niewykluczone, że bez tej presji Apple zatrzymałoby się tam, gdzie inne firmy, i nie stało najcenniejszą marką świata.

Oto kilka smakowitych cytatów z biografii Jony’ego Ive’a opisujących kapryśną determinację Jobsa:

„Gdy pokazaliśmy projekt inżynierom – opowiadał Jobs – podali mi trzydzieści osiem rozmaitych powodów, dla których nie mogą tego zrobić. Ja na to: „Nie, nie, robimy to”. Oni zapytali: „A właściwie dlaczego?”. A ja odpowiedziałem: „Dlatego, że jestem dyrektorem generalnym i sądzę, że da się to zrobić”. No i wprawdzie niechętnie, ale to zrealizowali”.

[Leander Kahney, „Jony Ive”, s. 175]

Segall zaproponował pięć potencjalnych nazw, z czego cztery dla zmyłki – jako tło dla tej, która go naprawdę zauroczyła, czyli iMac. „Odnosiła się do Maca, a „i” oznaczało internet – mówi. – Ale mogło również znaczyć „osobisty” [ang. individual], „pełen wyobraźni” [ang. imaginative] i wiele innych rzeczy, które iMac zaczął z czasem reprezentować”.

Jobs odrzucił wszystkie pięć nazw, ale Segall nie zamierzał się poddawać w kwestii iMaca. Kiedy wrócił z trzema czy czterema nowymi pomysłami, jeszcze raz spróbował przekonać go do swojej ulubionej nazwy. Tym razem Jobs odpowiedział: „W tym tygodniu już nie uważam, że jest zupełnie do bani, ale wciąż mi się nie podoba”.

Segall nie usłyszał już nic więcej na temat nazwy od samego Jobsa, ale znajomi donieśli mu, że szef Apple kazał nanieść słowo „iMac” na prototypy za pomocą sitodruku, żeby mógł zobaczyć, jak będzie się na nich prezentowało.

„Najpierw dwukrotnie odrzucił tę nazwę, a potem pojawiła się na komputerach” – wspomina Segall. Według niego Jobs zmienił zdanie tylko dlatego, że małe „i” ładnie wyglądało na gotowym produkcie.

[Leander Kahney, „Jony Ive”, s. 177-178]

„Steve powiedział po prostu: „Nie uważasz, że masz obowiązek, zarówno wobec siebie, jak i wobec mnie, żeby zrobić to lepiej?”. Odpowiedziałem, że ma rację, po czym zabraliśmy się z powrotem do pracy, zrobiliśmy to jeszcze raz i wyszło lepiej. Jak zawsze”.

[Leander Kahney, „Jony Ive”, s. 197]

• x-lektury