Są kierowcy, którzy uwielbiają przeskakiwać z pasa na pas. Korek jak diabli, co chwilę światła, a oni z niezachwianą pewnością słuszności swojego postępowania przemieszczają się z lewego pasa na środkowy, znów na lewy, znów na środkowy, a potem na prawy i tak dalej, bez chwili wytchnienia. Powiem szczerze, że jestem chyba zbyt przywiązany do idei bezstresowego życia, żeby jeździć w ten sposób. Zmieniam pas tylko wtedy, kiedy samochody obok mnie rzeczywiście poruszają się zdecydowanie szybciej. Autoskoczkowie nie przeszkadzają mi, o ile ich harce nie są zbyt bezczelne i nie powodują zamieszania na drodze.

Być może, w niektórych sytuacjach ten sposób jazdy pozwala pokonać trasę w nieco krótszym czasie, ale ostatnio zdarzyło mi się obserwować wyjątkowo zdeterminowanego autoskoczka (towarzyszyła mu bardzo urodziwa, młoda niewiasta), który na odcinku 5 kilometrów wyprzedził mnie 3 razy :-). Po prostu nie miał szczęścia w wyborze pasów ruchu.

Moim zdaniem „autoskoczkowanie” z pasa na pas jest doraźną taktyką jazdy, która ma zastąpić nieistniejącą strategię działania. Jesteś w niedoczasie wtedy, kiedy szwankuje twoje planowanie i generalne podejście do podejmowanych zobowiązań. Spóźniasz się, ponieważ wcześniej zbyt wiele czasu poświęciłeś na rzeczy nieistotne (tylko nie mów mi, że przez całą dobę zajmujesz się jedynie tym, co ważne i pożyteczne).

Jeśli lubisz „autoskoczkować”, nie rób tego z konieczności, lecz dla przyjemności, szanując innych użytkowników drogi i tocząc z nimi szlachetne współzawodnictwo, a nie walkę na śmierć i życie. Urodziwe niewiasty (i urodziwi kawalerowie) z pewnością docenią twój luz, uśmiech i brak kropelek potu na czole.

• x-a-propos