Przepraszam, że mówię

Seth Godin zauważył ostatnio, że ponad 80% mówców rozpoczyna swoje wystąpienie jednym z następujących stwierdzeń:

  • „Wiem, że jesteście już głodni, ale…”
  • „Wiem, że jest już późna pora, ale…”
  • „Pewnie chcielibyście już iść do domu, ale…”

Jeśli twoje przemówienie wymaga poprzedzenia go przeprosinami, to lepiej w ogóle nie występuj!

To, co powiesz, powinno być darem dla słuchaczy, powinno być dla nich na tyle wartościowe, że przeprosiny są tu całkiem nie na miejscu. A jeśli czujesz, że powinieneś jednak przeprosić, to widocznie twój dar jest miernej jakości i należy nad nim jeszcze solidnie popracować.

Na podstawie „Sorry to talk so long…”.

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.