Guy Kawasaki sporządził następującą listę dziesięciu wskazówek, jak nie stać się dupkiem:
- Staw czoło przeszłości. Przeszłość jest dobrym wskaźnikiem przyszłych zachowań. Czy – na przykład – znęcałeś się w szkole nad słabszymi? Jeśli twoi rodzice i rodzeństwo byli dupkami, być może ty też zaraziłeś się tą chorobą. Zrozumienie i przyznanie się przed sobą do tego, że jesteś dupkiem stanowi pierwszy krok terapii, bez którego wyleczenie jest niemożliwe.
- Nie sprawiaj, by inni czuli się zastraszeni, upokorzeni, osłabieni, czy lekceważeni. Jeśli widzisz, że takie są efekty twojego postępowania, czas się zmienić.
- Nie znęcaj się nad słabszymi. Jednym z objawów bycia dupkiem jest poniżające traktowanie urzędników, pracowników obsługi czy kelnerów.
- Od początku wystrzegaj się dupkoholizmu. Najprostszym sposobem na to, żeby nie stać się dupkiem, jest wystrzeganie się tego od początku. Jeśli pofolgujesz sobie i popadniesz w nałóg, później trudno będzie ci się wyzwolić z przyzwyczajeń.
- Odejdź i trzymaj się z daleka. Nie obawiaj się odejść z organizacji, gdy sytuacja staje się nieciekawa. Jest mało prawdopodobne, że uda ci się zmienić dupków w porządnych ludzi. Prędzej ty stoczysz się do ich poziomu.
- Traktuj dupkowatość tak, jak inne choroby zakaźne. Jeśli masz choć trochę przyzwoitości, gdy jesteś chory, ograniczasz kontakty z innymi osobami, żeby ich nie zarazić. Rób podobnie, jeśli zachowujesz się jak dupek – obcując z innymi nie tylko szkodzisz sobie, ale także uczysz ich, że w dupkowatości nie ma nic złego.
- Skup się na strategii win-win (wszyscy wygrywają). Dzieci (zarówno te małe, jak i duże) sądzą, że świat to gra o sumie zerowej. Gdy inne dziecko bawi się wozem strażackim, ty nie możesz. W miarę dorastania uświadamiasz sobie, że życie nie musi prowadzić do rozwiązań wygrany-przegrany – chyba że jesteś dupkiem.
- Zacznij dostrzegać dziedziny, w których nie jesteś najlepszy. Myślenie, że jest się mądrzejszym, szybszym, przystojniejszym, zabawniejszym i w czym tam jeszcze lepszym od innych, przemienia ludzi w dupków. Zaś myślenie, że wcale nie jesteś lepszy, a może nawet nieco gorszy, pozwala zachować miłą w obcowaniu skromność.
- Skup się na tym, co cię czyni podobnym do innych, a nie na różnicach. Jeśli tylko skoncentrujesz się na tym, jak zbieżne są twoje cele, pragnienia i pasje z celami, pragnieniami i pasjami innych ludzi, natychmiast zaczniesz podążać w kierunku przeciwnym do wszystkich dupków. Przecież nie mógłbyś pogardzać osobami, które są ci tak bliskie!
- Powiedz sobie: „Mam wystarczająco dużo rzeczy (pieniędzy, zabawek, przyjaciół, samochodów itp.) Niezadowolenie i zawiść są głównymi przyczynami tego, że ludzie stają się dupkami. Jeśli czujesz się szczęśliwy, nie masz powodów, żeby wdeptywać innych w ziemię.
Na podstawie „Book Review: The No Asshole Rule by Robert Sutton” Guya Kawasaki.
BIZNES BEZ STRESU 