To wszystko jest wielką ściemą. Wielką ściemą opartą na motywacyjnych gadkach, mantrach i łgarstwach w polewie wazelinowej. Żeby wkręcać innych, marketingowcy sami muszą wierzyć w durnoty, które sprzedają kolejnym zastępom nawróconych naiwniaków. Oto prawda, która wyłania się z książki „Fakap, czyli moja przygoda z korpoświatem” Dana Lyonsa. Poniższe cytaty są celnym świadectwem tego stanu rzeczy:

Marketing internetowy nie jest aż tak plugawy jak internetowe porno, ale nie jest od niego wiele lepszy.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 68]

Pracuję dla ludzi, którzy zapychają twoją skrzynkę odbiorczą śmieciami. To internetowy odpowiednik natrętnych telemarketerów, jacy dzwonią do ciebie w porze obiadowej, żeby sprzedać ci nowe okna czy kolektory słoneczne na dach.

Racjonalizuję problem, przekonując się w duchu, że może robota jest podła, ale niekoniecznie zła. Nie jesteśmy Hitlerami Internetu. Po prostu wkurzamy ludzi. Jasne, prawdopodobnie czynimy świat nieco gorszym, ale tylko odrobinę. A przynajmniej to sobie powtarzam.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 71]

Świat internetowej sprzedaży i marketingu aż roi się od tych, co w drodze do pracy słuchają audiobooków Tony’ego Robbinsa i marzą o uwolnieniu wewnętrznej siły, tych, co lubią ckliwe, wazeliniarskie gadki motywacyjne, jak być pełnym pasji, podążać za marzeniami i pokonać strach.

Pokonaj strach! Nie mam pojęcia, czego ci wszyscy marketingowcy się boją, ale według nich świat pełen jest obaw, które trzeba przełamać. Może lubują się w tej retoryce, bo to ona sprawia, że sprzedaż i marketing internetowy wydają się epicką przygodą, a nie monotonną, śmiertelnie nudną robotą, którą tak naprawdę są. Na konferencjach marketingowych pełno jest uzurpatorskich guru i liderów myśli, wyciskających z siebie na scenie siódme poty i bijących podczas wystąpień pianę o nawiązywaniu więzi z klientami i zgłębianiu holistycznego, wrażliwego na uczucia marketingu.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 87]

W skrócie chodzi o to, że Skrzydłowy chce zmienić blog na głupszy. W pewien przewrotny sposób to fascynujące. Skrzydłowemu przyświeca jeden cel: zdobyć leady. Gdyby analiza naszego software’u wykazała, że najwyższy współczynnik konwersji wywołują posty, gdzie w kółko powtarza się słowo „psiakupa”, tak jak tutaj:

psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa

psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa

psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa

psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa psiakupa

to Skrzydłowy publikowałby tekst na blogu. Codziennie. Trzy razy dziennie. Dwanaście razy na dzień, gdyby spece od oprogramowania powiedzieli, że dwanaście powtórzeń działa lepiej niż trzy. To naprawdę nie ma dla niego żadnego znaczenia. Skrzydłowy nie jest zły. On po prostu ma normy do wyrobienia.

Serce mi zamiera. Nie jestem zły. Jestem zawiedziony. Zdaję sobie sprawę, że na produkcji tej gównianej treści pewnie ubijemy dobry interes. Jednak nie po to zatrudnia się byłego dziennikarza technologicznego z „Newsweeka”.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 112]

Marketingowcy mają obsesję na punkcie przywództwa. Wybierz się na jakąkolwiek konferencję marketingową, a na pewno usłyszysz mówcę, oznajmiającego sali pełnej bumelantów marketingu o szklanym wzroku, że wszyscy są liderami.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 124]

„Jeżeli nie możesz olśnić ich błyskotliwością, wciśnij im bzdurę.” – W.C. Fields

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 189]

Halligan popełnił klasyczną gafę Kinsleya, nazwaną tak na cześć dziennikarza Michaela Kinsleya. Stwierdził on, że nietakt to pomyłka polityka, który niechcąco wyjawił swoje prawdziwe przekonania. „Gafa polega na tym, że polityk mówi prawdę”.

[Dan Lyons, „Fakap”, s. 205]

• a-propos